Kraków- rozpoczęcie, jakiego nikt by sie nie spodziewał! Niezła Przygoda na starcie!

Oto nadszedł ten dzień!
Z Krakowa pociągiem na wrocławskie lotnisko, a później
czeka nas przelot z Wrocławia do Monachium o 18:55, 22:40 z Monachium-przez Doha-Bangkok.
Taki był plan, jednak czasem sami sobie lubimy płatać figle- zupełnie nieświadomi..


1,5 dnia wcześniej wróciłam z delegacji z Barcelony, jeszcze mocno zakręcona sprawdzam połączenie Kraków- Wrocław. Pociąg jest 15:20. Wychodzimy sporo przed czasem- co nam się nie zdarza prawie nigdy.
Pociąg rusza, jedziemy jakieś 5 minut, kilka fot ze szczęśliwymi minami.. wyciągam rezerwację i czuję jak mi się robi podkówka..
Zajeżdżamy do Wrocławia o 20:00! A wylot z Wrocka mamy o 18:55!
Liczyłam sobie, że to z Wrocławia wylatujemy o 22:40, nie z Monachium!!!

Wypadamy jak szaleni na pierwszej stacji za Krakowem, z nadzieją, że złapiemy taxi!
Jest 15:40, mamy 2,5 godziny i 300km do przebycia, aby dostać się na wrocławskie lotnisko.
I oto widzimy: pole! Co robić?? biegniemy ile sił! czaszki w oczach!

Jedzie sobie pan rozgruchotanym Cinquecento, długo nie myśląc napadamy wręcz na niego:
- przepraszamy, gdzie jest postój taksówek?????????
- taksówki?? tutaj nie ma taksówek.
- potrzebujemy się dostać do Wrocławia na lotnisko w 2,5 godziny!!!!!!!!
- do Wrocławia?? To 5 godzin trzeba liczyć minimum. Nie zajedziecie, dajcie sobie spokój.
- a może ma pan kogoś z szybkim samochodem, kto chciałby zarobić?
- niech pomyślę.. nie, nikogo.. i tak nie ma szans, żebyście 300km w 2 godziny zajechali.

Biegniemy dalej.
Jacyś chłopcy na ławce:
- macie kogoś, kto ma szybki samochód i chciałby zarobić? Potrzebujemy się szybko dostać do Wrocławia.
- nie, a pociągiem nie możecie?- I pokazują na stację.. grrrrr!!!!!

Biegniemy dalej.. Plecaki stają się coraz cięższe!
Przystajemy.. co robić? co teraz robić?
Już tylko 2 godziny..

Podjeżdża Cinquecento.
- Wiecie co? Może na lotnisko pojedziecie? Na Balice? To chyba tylko tyle mogę wam doradzić. Samochodem nie ma szans..
- a daleko stąd lotnisko?
- 10km.
- Podrzuci nas pan?
- wsiadajcie..
Po drodze 100 pytań do oraz kilka przerywników: ciekaw jestem bardzo, co wy zrobicie i czy wam się uda.


Kraków- Balice. Biuro Lufthansy.
Przedstawiamy sytuację. Słyszymy, że nie ma już lotów z Krakowa do Wrocławia, ostatni tego dnia Kraków- Monachium za 45 minut. Cena: 2500pln!
- Za 2 osoby?
- Nie, za osobę.
Darek z wrażenia upuszcza 0,5kg paluszków, które rozsypują się po podłodze całego biura!!!
Dwie dojrzałe panie, z kamiennymi twarzami, super profesjonalistki, które już chyba wszystko przeszły..
Jedna z nich podnosi słuchawkę, mówi, że dzwoni do centrali w Katowicach i wykręca numer:
-Soniu, kochana.. mamy tutaj panstwa, którzy na 22gą potrzebują być w Monachium. Lecą do Tajlandii.
Mamy jeszcze 2 miejsca w samolocie, czekamy cały czas na 2 pasażerów, którzy nie stawili się do odprawy. Dasz nam zezwolenie, żeby umieścić państwa na pokładzie, jeśli nadal miejsca będą wolne?
Za 7 minut? Zaczekamy.. Musicie państwo poczekać. Mamy zezwolenie.

Chodzę w kółko, siadam, wstaję, chodzę wzdłuż, w poprzek, gdyby było możliwe, pewnie bym też wisiała!
Darka opanowanie mnie rozbraja..
Jeszcze kilka telefonów do Sonii, przy każdym okazuje się, że jeszcze kilka minut.
Wlepiamy wzrok w stanowisko odprawy.. Nie ma ich.. Całe szczęście..
To najdłuższe 20 minut mojego życia!
Kolejny telefon:
-Soniu.. dziękuję..- Uśmiech na ustach, po raz pierwszy- Lecicie państwo!
Nie płacimy, otrzymujemy bilety przebukowane na nasze nazwiska.
Jako dwaj ostatni pasażerowie wsiadamy na pokład samolotu, z obawą, że 2 zaginione owieczki jeszcze się w ostatniej chwili odnajdą..
Wreszcie! Samolot startuje, a my celebrujemy szczęśliwe zakończenie białym winem..

Komentarze (0)